مدیریت استرس گرمایی در مرغان گوشتی

مدیریت استرس گرمایی در مرغان گوشتی

افزایش دمای محل نگهداری پرنده موجب کاهش عملکرد مرغ گوشتی می شود بخصوص اینکه با افزایش رطوبت همراه باشد .

استرس گرمایی موجب اختلال در رفاه پرنده شده و روند افزایشی وزن و تولید را می کاهد .در طول دوره استرس گرمایی پرنده جهت جلوگیری از تلف شدن سیستم تنظیم حرارتی خود را انطباق می دهد .در نتیجه پتانسیل ژنتیکی پرنده به نتیجه عملی نمی گردد .

پاسخ طبیعی فیزیولوژیکی پرنده به استرس گرما چیست ؟

پرنده جهت ایجاد تعادل حرارتی برخی تغییرات رفتاری را نشان می دهد . در طول دوره استرس گرمایی استراحت بیشتری می کند . تعدادی حالت ایستاده و تعدادی حالت قوز کرده در کنار دیواره و یا آبخوری ها دارند . بال ها حالت باز داشته تا جریان هوای بیشتری در اطراف پرنده به وجود آید . هدایت جریان خون از اندام های داخلی مانند کبد ، روده و کلیه در جهت اتساع عروق سطحی روی پوست رخ می دهد .

در طول استرس گرما حالت panting (دهن دهن زدن) مشاهده می گردد. از دست دادن گرما از طریق افزایش سطح تبخیر صورت می گیرد . از طرفی دیگر خود عمل panting  نیاز به صرف انرژی جهت افزایش انقباض عضلانی عضلات دارد . نتیجتا کاهش سطح انرژی نیز در هوای گرم اتفاق می افتد . حالت panting معمولا زمانی اتفاق می افتد که دمای محدوده نگهداری به بالای 30 درجه سانتی گراد برسد .میزان رطوبت سطح نسبی تبخیر و از دست دادن گرما را تحت تاثیر قرار می دهد . پرندگان مانند سایر موجودات نمی توانند دمای بالا را در کنار رطوبت بالا تحمل کنند . در صورت بالا بودن دما و رطوبت همزمان مرگ در اثر ضعف سریعا رخ می دهد بخصوص در پرندگان سنگین تر .در پرندگان با وزن طبیعی تر عملیات panting  حدود 540 کالری به ازای هر 1 گرم آب از دست رفته از ریه آزاد می کند .

panting چگونه تعادل اسید - باز  در ریه را تحت تاثیر قرار می دهد ؟

به طور کلی PH  خون توسط کلیه و ریه توسط سیستم های بافری که از تغییر سریع PH خون جلوگیری می کند کنترل می شود . به طور کلی با افزایش نسبت تنفس در استرس گرمایی میزان دفع دی اکسید کربن افزایش می یابد . آلکالوز تنفس ( افزایش PH خون ) حاصل می گردد . استرس گرما همچنین جهت ایجاد تعادل در بین الکترولیت ها ، دفع مینرال ها مانند پتاسیم را افزایش می دهد .

آیا در استرس گرمایی کاهش مصرف خوراک پرنده طبیعی است ؟

بله . مصرف خوراک پرنده در محیط گرم کاهش می یابد .این کاهش بخشی از فعالیت انطباقی پرنده با استرس گرما می باشد .کاهش دریافت خوراک منجر به کاهش دریافت مواد مغذی  روزانه مورد نیاز جهت رشد و افزایش وزن بدن می گردد . بهرحال کاهش مواد مغذی معادل با کاهش حرارت آزاد شده حاصل از متابولیسم آنهاست . با اینکه رشد کاهش یافته اما پرنده بهتر خود را با استرس گرما از طریق گرمای کمتر تولید شده انطباق می دهد . مطالعات نشان می دهد که نسبت پرندگان باقیمانده در آنهایی که در گرمترین ساعات روز کمترین مصرف خوراک را داشته بالاتر بوده است .

چرا محرومیت از خوراک در استرس گرمایی مفید است ؟

علاوه بر خسارت ایجاد شده بابت تلفات ، خسارت اقتصادی دیگر مانند کاهش نسبت رشد و همچنین افزایش ضریب تبدیل غذایی نیز مشاهده می گردد . بنابراین بسیاری از پرورش دهندگان در راستای جبران این کاهش وزن سعی در افزایش مصرف خوراک دارند .روشهای مدیریتی که ترغیب پرنده به دریافت خوراک و یا افزایش فعالیت در اوج مصرف گرما را داشته باشد آسیب رسان خواهد بود . افزایش مصرف خوراک منجر به افزایش گرمای آزاد شده و نتیجتا افزایش تلفات می شود . محرومیت از خوراک در اوج ساعات گرما و قبل از آن منجر به کاهش گرمای آزاد شده و افزایش زنده مانی گله می شود .

محرومیت غذایی موجب کاهش گرمای ناشی از هضم ، جذب و متابولیسم مواد غذایی می شود . محرومیت غذایی حالت آرامبخشی را برای گله دارد . حرکت پرندگان متعاقب انقباض عضلانی صورت گرفته که خود این فرایند انرژی را آزاد می کند . در استرس گرمایی این حرارت آزاد شده به حرارت محیط اضافه می گردد . در نتیجه جهت عدم افزایش دمای محیط باید پرندگان را در حالت آرامش نگهداری نمود بخصوص در ساعات اوج گرما . همزمان با اتمام اوج ساعات گرما و شروع روند کاهشی دما پرندگان مجددا حرکت و دان خوردن را آغاز می نمایند .

کاهش استرس گرما در مرغان گوشتی

در محیط گرم و مرطوب در سالن ، جریان کافی هوا و مصرف آب ضروری می باشد . تهویه باید حداکثر باشد . Panting با افزایش دفع رطوبت از ریه همراه بوده نتیجتا پرنده جهت جلوگیری از دهیدراتاسیون آب بیشتری مصرف می کند .کاهش دمای بدن پرنده تحت استرس گرمایی بسیار کمک کننده است . زمانیکه دمای آب مصرفی از دمای بدن پرنده پایین تر باشد دمای بدن پرنده را جذب می کند . بنابراین مصرف آب کافی و در عین حال خنک در استرس گرمایی اهمیت بالایی دارد . عواملی که مصرف آب پرنده در استرس گرما را افزایش دهد کمک کننده است . افزایش میزان ماندگاری گله حاصل از استرس گرمایی با مصرف مکملهای نمک در آب آشامیدنی گله مانند پتایسم ، کلرید پتاسیم و کلرید آمونیوم که منجر به افزایش مصرف اب و در عین حال عدم افزایش خود نمک شده مشاهده شده است .

آیا اصلاح جیره غذایی موجب افزایش عملکرد در زمان استرس گرمایی می شود؟

بله . استرس گرمایی موجب کاهش دریافت خوراک و کاهش دریافت مواد مغذی می شود . در نتیجه میزان مواد مغذی خوراک باید افزایش یابد . یک اشتباه ساده و رایج افزایش میزان پروتئین است . میزان انرژی و سایر مواد مغذی ، میزان روغن جیره ، سطوح مکمل ویتامینه و مینراله باید افزایش یابد . دریافت ویتامین C به عنوان ضد استرس مفید می باشد . انتخاب ضد کوکسیدیوز بسیار مهم است . استفاده از ضد قارچ و کپک و همچنین آنتی اکسیدان در خوراک بخصوص اگر که در انبار نگهداری می گردند توصیه می گردد . انرژی متابولیک تولید شده پروتئین بیش از کربوهیدرات و چربی می باشد . در نتیجه ایجاد تعادل اسید آمینه خوراک جهت کاهش انرژی متابولیکی پروتئین مهم است . توصیه می شود کاهش جزئی در میزان پروتئین خام جیره و در عین حال افزایش سطوح اسید آمینه صورت گیرد .

 

 

جهت ممانعت از استرس گرمایی موارد ذیل پیشنهاد می گردد :

_فراهم نمودن تهویه کافی جهت پرندگان موجود داخل آشیانه .

_عدم جوجه ریزی با تراکم بیش از حد که موجب اختلال در رفاه پرنده گردد.

_در صورت امکان کاهش تراکم در فضای نگهداری و زمان انتقال

_سرویس های دوره ای و کنترل تعمیر و نگهداری سخت افزارهای تهویه ای

_عایق سازی مناسب آشیانه جهت جلوگیری از جذب بالای حرارت

_موقعیت صحیح هواکش ها جهت گردش صحیح جریان هوا

_داشتن پیش زمینه و برنامه جهت احتمال افزایش ناگهانی هوا

درماتیت کف پا

درماتیت کف پا (FOOT PAD DERMATITIS FDP )

درماتیت کف پا یک مشکل شایع در طیور صنعتی می باشد .شدت عوارض درماتیت پا اثرات منفی بر رفاه پرنده گذاشته که متعاقباً عملکرد تجاری گله های گوشتی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بدون شک کیفیت بستر مهم ترین عامل در توسعه درماتیت کف پا می باشد .

گمان میرود ترکیبی از رطوبت بستر و عوامل شیمیایی موجود در بستر دلیل اصلی درماتیت کف پا باشند . در کنار بیماری ها ،کیفیت مدیریت پرورش ،خوراک تاثیر مهمی در کیفیت بستر دارد .

افزودنی های خوراک در جهت کاهش مشکلات بستر معرفی شده اند .بطور مثال آنزیمهای N.S.P روش دیگر استفاده از فیبر خام

می باشد .شواهدی وجود دارد که فیبر نامحلول لیگنوگلوکز بطور قابل ملاحظه ای اثر مثبت بر روی کیفیت بستر و عملکرد پرنده دارد.

درماتیت کف پا

در ماتیت کف پا با علائم ضایعات سطح شکمی کف پا مشخص می گردد .

نوعی درماتیت تماسی است که نواحی شکمی پا را تحت تاثیر قرار می دهد .ضایعات می تواند سبب مشکلات جدی و دردناک برای پرنده شود و رفاه پرنده تحت تاثیر قرار می گیرد .جدا از بحث رفاه پرنده درماتیت تماسی اثرات منفی در نتایج عملکرد طیور تجاری دربر دارد. مشخص شده است پرندگانی که دارای درماتیت کف پا شدید ، کاهش در وزنگیری داشتند.

علاوه براین مشاهداتی وجود دارد که نشان می دهد درماتیت کف پا اغلب با تاول سینه ای و مفاصل خرگوشی سوخته همراه است. نهایتاً این ضایعات می توانند دروازه ورود میکروب ها به بدن بوده که از طریق گردش خون در سراسر بدن پخش شده و سبب ضایعات مفصلی و سایر مشکلات جدی برای پرنده شود .

در برخی کشورهای آسیایی تمایل مصرف انسانی پای مرغ وجود دارد که پاهایی که دارای ضایعات جدی باشند مصرف نخواهند شد .

بستر مرطوب

سندرم بستر مرطوب مسبب خسارات چشمگیری در گله های تجاری می باشد .اگر بستر در شرایط قابل قبول نگهداری نشوند میزان زیادی باکتری و شرایط نامناسب بهداشتی منجر به تولید آمونیاک ،مشکلات حشرات ،پرهای بی کیفیت ،ضایعات کف پا و تاول های سینه ای میگردد.

در یک آشیانه پرورش با شرایط مناسب، رطوبت بستر بطور طبیعی بین 25-35 درصد است.

در کشورهای اروپای شمالی بستر مرطوب غالبا در فصول سرد شایع است، در حالیکه دمای سرد بیرون و از طرف دیگر ضرورت گرمایش

داخل آشیانه تهویه کافی و مورد نیاز را غیرممکن می سازد و در عین حال باید شرایط داخل آشیانه پرورش مرغ گوشتی ایده آل باشد. در برخی کشورهای خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی بستر مرطوب براحتی در طول سال به دلیل رطویت بالای هوا مشاهده میگردد.

استراتژی تغذیه

اسهال میتواند توسط ترکیبات تغذیه ای و یا میکروبی ایجاد شود. استفاده از ترکیبات اسیدی در آب و یا خوراک و همچنین برخی

آنتی بیوتیک ها در کنترل عوامل میکروبی به اثبات رسیده است. برخی افزودنی ها نیز در حال آزمایش و به ثبت رسیدن می باشند.

دریافت بالای مواد معدنی پتاسیم، سدیم، منیزیم، سولفات و یا کلراید میتواند منجر به مصرف بالای آب و متعاقباً مدفوع آبکی گردد. زمانیکه بستر مرطوب در اثر مدفوع آبکی حادث میشود باید سدیم و کلر(نمک) جیره کنترل شود. امکان اشتباه در مخلوط سازی نیز وجود دارد که منجر به وجود نمک بیش از حد در جیره میشود. کنترل کیفی آب برای غلظت املاح باید به صورت دوره ای انجام شود به خصوص برای سولفات و منیزیم. روغن خوراکی بی کیفیت و یا روغن فاسد منجر به آبکی بودن مدفوع میشود. همچنین استفاده از گندم، جو، چاودار و یا نشاسته در جیره گاه ها منجر به مدفوع آّبکی میشود. در این موارد استفاده از آنزیم های تجاری موجود در بازار توصیه میشود.

به وضوح مشخص است میزان بالای مایکوتوکسین ها موجب آسیب به دستگاه گوارش و از طرف دیگر تغییرات پاتولوژیک مشخصی در دستگاه ادراری و کلیه ها خواهیم داشت که با افزایش دفع آب همراه است.

کارخانه های خوراک به این نکته واقف بوده و مایکوتوکسین ها متعدد موجود در خوراک را پیش از مصرف کنترل مینمایند. اگر سطح مایکوتوکسین از حد مشخصی فراتر رود، نهاده قابلیت مصرف ندارد. برای اطمینان از کیفیت مناسب خوراک توکسین بایندرها بطور مرتب در فرمولاسیون خوراک ها گنجانده میشوند.

غلظت فیبرخام

(CFC) غلظت فیبر خام در مورد محصولاتیست که حداقل 60% فیبر خام داشته باشند. غلظت بالای فیبر توسط فرآیند های تغلیظ فیزیکی ویا فیزیکی-حرارتی حاصل میشود. CFC بطور معمول برای فیبر سلولزیک و یا لیگنوسلولوزیک به کار میرود.

فیبر نامحلول ظرفیت بالای جذب آّب دارد. آب را در قسمت بالای دستگاه گوارش جذب کرده و در قسمت پایین دستگاه گوارش به دلیل فشار اسمزی آب را رها میسازد. در نتیجه آب فرصت جذب مجدد دارد و در مدفوع وجود ندارد. علاوه بر این فیبر نامحلول سرعت عبور مواد غذایی از روده کوچک را افزایش داده بنابراین باکتری های مضر نمیتوانند در روده کلونیزه شوند و یا تولید مایکوتوکسین نمایند که گاهاً سبب انتشار آب به داخل دستگاه گوارش میگردد.

فیبر نا محلول در سال های گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است. استفاده از فیبر نامحلول موجب کاهش رطوبت بستر میگردد. جهت کنترل رطوبت بستر به خصوص در 3 هفته ابتدایی زندگی پرنده از طریق مصرف فیبر نامحلول در خوراک آغازین و رشد توصیه میگردد.

عوامل موثر بر رطوبت بستر شامل محیطی(جنس بستر، رطوبت بستر، عمق بستر، چیدمان و  مدیریت آبخوری ها، تراکم پرنده، تاثیرات فصلی و مدیریت تهویه)، تغذیه ای (کمبودهای تغذیه ای مانند بیوتین، ریبوفلاوین، متیونین، سیستئین و عدم نعادل الکترولیت ها) منابع نهاده ها، مکمل های ویتامینه و معدنی، مبزان پروتئین جیره (در پروتئین های پایین تر و منابع حیوانی میزان FDP پایین تر است)، جنسیت و نژاد (در جنس نر و نژاد های سنگین بروز FDP بیشتر است) و.. باید لحاظ گردد.

 

                                                                                                               دکتر سروش خادمیان

                                                                                                دستیار تخصصی بهداشت و بیماری های طیور

لنگش در جوجه کشی

لنگش در جوجه کشی

عوامل متعددی میتواند منجر به بروز لنگش در گله گوشتی شود.

عوامل تغذیه ای ، عفونی و مدیریتی شایعترین دلایل لنگش در گله گوشتی میباشد.

عوامل تغذیه ای : میتواند به کمبود و یا متعادل نبودن کلسیم، فسفر، ویتامین D3، کولین، منگنز، و .. اشاره نمود.

منابع تامین کننده DCP،MCP، مایکوتوکسین ها نیز باید لحاظ گردند. از طرف دیگر بسیاری از مراکز تولید

خوراک طیور از آنزیم فیتاز در خوراک استفاده نموده که غالباً میزان مصرف آن 50-100 گرم در تن بوده و آیا

کارخانه های خوراک به چه میزان در MIX نمودن این مقدار در 1 تن خوراک موفق هستند باید در خوراک و در

فارم بررسی شود. لذا مرغدارانی که از آسیاب و میکسرهای کوچک و عمودی استفاده می کنند غالباً با مشکل MIX

نمودن مواجه هستند.

عوامل عفونی : عوامل عفونی متعددی در ایجاد لنگش، عفونت مفاصل و یا تاندون ها نقش دارند. MS،

استافیلوکوک، رئو ویروس، COLI، E،CAVو .. جزء پاتوژن های ایجاد کننده لنگش و عفونت مفاصل و یا تاندون

میباشند. انتقال عمودی و یا افقی آن باید با بررسی وضعیت گله مادر و آلودگی فارم پرورش بررسی شود.

عوامل مدیریتی: شرایط هچری مانند دما و رطوبت، نحوه شمارش و انتقال جوجه به داخل کارتن و یا جعبه، شرایط

پن مادر به لحاظ دما و رطوبت که در صورت نامناسب بودن منجر به کاهش دریافت آب و خوراک میگردد، تراکم و

همچنین کیفیت بستر که در صورت نامناسب بودن درماتیت کف پا را خواهیم داشت همگی تاثیرگذار هستند.

بطور کلی رفاه پرنده عامل اصلی در پیشگیری از لنگش میباشد. رفاه پرنده یک مفهوم کلی بوده اما شرایط مناسب

تغذیه ای، بهداشتی و توانایی حرکت مناسب پرنده را میتوان در نظر گرفت. بطور معمول میزان برآورد لنگش توسط

پرورش دهنده پایین تر از میزان واقعی آن در گله های گوشتی میباشد.

طی یک بررسی صورت گرفته در اتحادیه اروپا 10-30% پرندگان گله های گوشتی از اختلالات دردناک اندام های

حرکتی، عفونت مفاصل و استخوان ها و مشکلات اسکلتی رنج میبرند. یکی از عوامل تاثیرگذار در این عارضه رشد

سریع در طول هفته اول زندگی میباشد.

جیره و برنامه های غذایی مختلف میتواند این رشد را تحت تاثیر قرار داده و موجب افزایش و یا کاهش رفاه پرنده و

متعاقباً لنگش شود. مشخص گردیده است که لنگش در گله های گوشتی با کاهش آهنگ رشد پرندگان در هفته اول

کاهش یافته و پس از رشد و توسعه سیستم اسکلتی میتوان سرعت رشد را افزایش داد بی آنکه وزنگیری پایان دوره و

وزن نهایی لاشه تحت تاثیر قرار گیرد.

در یک تحقیق صورت گرفته، از سیکل های 48 ساعته متوالی خوراک دهی استفاده شد. به این ترتیب که 7 روز

ابتدایی جوجه ها طبق خوراک آغازین استاندارد تغذیه شدند و سپس بعد از آن تا 28 روزگی بطور چرخشی هر 48

ساعت با جیره (انرژی پایین-پروتئین بالا)و سپس (انرژی بالا-پروتئین پایین) تغذیه شدند (10سیکل). پرندگان از

روز 29 مجدداً جیره استاندارد دریافت نمودند. این رژیم غذایی موجب کاهش لنگش در پرندگان و از طرف دیگر

امکان رسیدن به وزن بالای کشتار در پایان دوره را فراهم نمود.

روش تغذیه متوالی به عنوان مثال ذکر گردیده ولی آنچه بدیهیست این نکته است که جهت کنترل و کاهش لنگش در

گله های گوشتی باید مدیریت رفاه پرتده در گله به خوبی صورت گیرد.

                                                                                       دکتر سروش خادمیان

                                                                           دستیار تخصصی بهداشت و بیماری های طیور

There is no form with this name or may be the form is unpublished, Please check the form and the url and the form management.

آدرس : گرگان - شهرک صنعتی آق قلا - سازندگی 5 شرکت شفا دانه



تلفن : 4 - 01734533413


فکس:  01734533206

شما اینجا هستید: Home رویدادها